Instytuty świeckie to wspólnoty osób, które żyją w zwykłych warunkach świeckiej egzystencji, indywidualnie lub wspólnie, pracując zawodowo i uczestnicząc w sprawach ludzi świeckich. Równocześnie – poprzez składane śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa – są całkowicie oddane Bogu, by Jego mocą przemieniać świat od wewnątrz i przepajać go duchem Ewangelii.
Instytut Niepokalanej Matki Kościoła jest żeńskim instytutem świeckim na prawie diecezjalnym, założonym w 1958 r. przez ks. Franciszka Blachnickiego. Aktualnie rozpoczęto starania o zatwierdzenie na prawie papieskim.
Aktualnie Instytut liczy blisko 100 osób, które mieszkają w różnych częściach Polski, a także w Niemczech, w Czechach, na Słowacji i na Ukrainie.
Instytut przynależy do Krajowej Konferencji Instytutów Świeckich oraz do Światowej Konferencji Instytutów Świeckich.
Celem Instytutu jest:
- realizowanie powołania do świętości poprzez prowadzenie życia konsekrowanego w świecie,
- diakonia na rzecz urzeczywistnienia Kościoła – wspólnoty w Kościołach lokalnych, szczególnie poprzez dzieło Ruchu Światło-Życie.
Najgłębszą treść życia członkiń INMK stanowią rady ewangeliczne – czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Są one fundamentem życia wspólnotowego całego Instytutu, zarówno dla członkiń praktykujących wspólnotę zamieszkania, jak i tych, które żyją indywidualnie. W INMK składa się śluby czasowe i wieczyste.
Podstawowym rysem duchowości Instytutu jest postawa służebna (diakonijna) polegająca na naśladowaniu Chrystusa Sługi i Maryi – Służebnicy Pańskiej, by odnajdywać siebie w bezinteresownym darze z siebie (por. KDK 24c). Członinie Instytutu poprzez swoją konsekrację pragną naśladować Niepokalaną w Jej bezgranicznym oddaniu się przez wiarę i miłość Chrystusowi Oblubieńcowi, by przez to uczestniczyć w Jej duchowym macierzyństwie wobec Kościoła. Duchowość Instytutu wyraża się również w konsekwentnym podejściu do liturgii jako szczytu i źródła całego życia chrześcijańskiego.
Swoją duchowość członinie INMK pogłębiają m.in. przez praktyki życia wewnętrznego: Wśród nich szczególną rolę pełnią:
- osobiste spotkanie z Chrystusem na modlitwie,
- Eucharystia,
- Liturgia Godzin,
- różaniec.
Apostolstwo członkiń Instytutu polega na świadectwie ich życia konsekrowanego, ożywianego modlitwą i metanoią, czyli stałą przemianą życia. Instytut realizuje swoją posługę apostolską przede wszystkim poprzez charyzmat Ruchu Światło-Życie.